غزل دووووونی

هادی قافله ی عشقم و در کوی دلت

گمرهم گرچه به امید غمت میپویم

آمدم در ره توفیق وصال تو ولیک

سالیانیست ازین ره که رخت میجویم

دست در حلقه ی در دارم و چشمم خونین

بر لبم نغمه ی یارب سببی میگویم

یاد سرو تو که تا کرد دلم وقت خزان

خشک میگشتم و باز از سر نو میرویم