غزل دووووونی

دوش در بالین من غم بود و من

روی تو در محفلم کم بود ومن

 

در هوای تو به هرسو پر زدم

در درون چشم من نم بود و من

 

اشک ها در ساغر و می در کنار

اندرون جام می سم بود و من

 

جرعه ای از می کنارش یه غزل

در غمت بیت از کمر خم بود و من

 

میگزیدم دست و از داغ فراق

آه و حسرت بر لبم دم بود و من

 

شاه بودم تا تو بودی جان من

آب خذر و جامک جم بود و من

 

حالی آنها نیستند لکن ولی

دوش در بالین من غم بود من